دم به دم ساعت به ساعت خواهمت / گر خوشم یا ناخوشم در هر دو حالت خواهمت / گر زبانم را به جرم خواستنت بیرون کشند / آن زمان ای مهربان من با اشاره خواهمت .
واژه ی دوستت دارم برای عظمت و شکوه قلب مهربانت چقدر بی رنگ است وقتی تو سرچشمه ی تمام خوبی ها هستی .
عاشقی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب و گریه نیست / عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل و پروانه نیست / عاشقی تنهای تنها یک تب است / بی تو مردن در سکوت یک شب است .
تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم .
دلتنگ مباش ، من قلبم را سایه بان دلت کردم و چشمانم را در انتظار دیدنت .
نه چتر با خود داشتی ، نه روزنامه ، نه چمدان ، عاشقت شدم ! از کجا باید میفهمیدم مسافری ؟
صفایی بود دیشب با خیالت خلوت ما را / ولی من باز پنهانی خودت را آرزو کردم .
دوست داشتن نم نم باران است که کم کم می آید و به درازا می بارد ، چه زیباست اگر همواره اینگونه بباریم و ابر همیشه بهار آسمان محبت باشیم .
می خواستم بمانم ، رفتم ، می خواستم بروم ، ماندم ، نه رفتن مهم بود و نه ماندن ، مهم من بودم که نبودم ، این آیینه می شکند و به هزار تصویر تکثیر می شود ، حالا بگو سهم نداشته ام از این همه "تو" کدام است ؟
هرکه در سینه دلی داشت به دلدار فروخت / دل نفرین شده ی ماست که تنهاست هنوز .
باران و تگرگ را به چشمم دیدم / افتادن برگ را به چشمم دیدم / در واهمه ی نبودن و بودن تو / من سختی مرگ را به چشمم دیدم .
برای عاشقی از نسل آدم / دو چشمت بهترین پیغام عالم / تمام آرزوهایم همین است / نبینم در نگاهت ذره ای غم .
عجب موجود سخت جانی ست دل ! هزار بار تنگ میشود ، میشکند ، میسوزد ، میمیرد و باز هم برایت میتپد !
با تو بودن همیشه پر معناست / بی تو روحم گرفته و تنهاست / با تو یک کاسه آب ، یک دریاست / بی تو دردم به وسعت صحراست .
فرق تو با نسیم اینه که نسیم نفس آسمونه اما تو نفس منی !
کاش وقتی تگرگ تنهایی می بارد ، من لایق آن باشم که چتری باشم در دستان تو .
ترک ما کردی ولی با هرکه هستی یار باش / این رفیقان نارفیقند ، گفتمت هوشیار باش .
خدایت یار تا آن دم که از هستی نشان باشد / دعایت میکنم سهمت همیشه آسمان باشد .
من هر روز در تلاشم که خاطرم بماند و تو هر شب دعا می کنی که فراموش کنی ، خاطراتمان چه بلاتکلیفند !
دلم دریا به دریا از تماشای تو می گیرد / دلم دریاست اما از تماشای تو می گیرد / تو تنها با تماشای خود از آیینه خشنودی / دل آیینه اما از تماشای تو می گیرد .
غم از چشم قشنگت دور باشد / دلت غرق امید و نور باشد / نبینی روز بد ای بهتر از جان / الهی دشمنت رنجور باشد .
رفیق خوب پزشک زندگیست ، تا آخر عمر مریضتم رفیق !
ای دل ، دل سودا زده ، سامانم کو ؟/ ای کالبد تهی شده ، جانم کو ؟/ امروز که از همیشه مشتاق ترم / ای خانه ی سوت و کور ، مهمانم کو ؟
حسی دارم ، اگر بدانی بد نیست / شعری گفتم تو هم بخوانی بد نیست / الان خیلی دلم برایت تنگ است / در هر صورت خبر رسانی بد نیست .
دوستت دارم ، شاهدی ندارم جز کوچه پس کوچه های خلوت دل !
من نه آنم که دو صد مصرع رنگین گویم / من چو فرهاد یکی گویم و شیرین گویم .
گفتی به ماه نگاه کن ، یاد من باش / به یاد لحظه های سرد من باش / انگار روز و شبم بی ماه نمیشه / به خدا یادتم بی ماه همیشه .
ارزش دوست یک دنیاست ، گرچه آخرش ناپیداست / من به آخرش نمی اندیشم ، چون همین دوست داشتن زیباست .
نظرات شما عزیزان:
پریسا سنتوری
ساعت12:39---26 اسفند 1389
|